rüsxət
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
rüsxət
[ər.] İzin, icazə. Rüsxət istəmək. • Rüsxət almaq – icazə almaq, izin almaq. [Hacı Kərim] Kəldəkli Molla İbrahim Xəlil, deyirlər ki, Tiflisə gedib, rüsxət alıb, gəlib, Xaçmazın dağlarında çadır qurub kimya qayırır. M.F.Axundzadə. [Hümmət Yusifə:] Əgər könlündən sədr olmaq keçirsə, yuxarıdan rüsxət al, gəl əyləş. B.Bayramov. Rüsxət vermək – icazə vermək, izin vermək.