röwüş

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

röwüş

[üröwüş], at. 1. Ýagdaý, görnüş, hal. Bu röwüşde köp wagtlar geçdi (“Zöhre – Tahyr”). 2. Ýol, ýörelge, usul, tär. Suratkeşiň öz garaýşy ileri tutýan röwüşleri kem-kemden aýyl-saýyl bolup başlaýar (“Edebiýat we sungat”).

Axir izdelgen sözler:

• podrat,
• sağak,
• dölçü,
• hijjalamoq,
• vice,
• qalin,
• mantis,
• pancar,
• bread,
• kış-,
• boğutalkı,
• müsamahakâr,
• tol,
• information,
• tayyor,
• yantung,
• nowadays,
• qovurma,
• afflict,
• öwsün,
• Yazık,
• röwüş