qırpınmaq
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qırpınmaq
f.
1. Tez-tez açılıb yumulmaq, açılıb örtülmək. Onun qonur gözlərini bürümüş uzun kirpikləri tez-tez qırpınırdı. Ə.Vəliyev. // Məc. mənada. Günəş qırpınanda açıldı hava; Dayandı ordular, durdu üz-üzə. S.Vurğun.
2. Utanmaq, çəkilmək, sıxılmaq. Bu qədər söz deyildi, amma heç qırpınmadı.
3. Diksinmək, qımıldanmaq, yerindən tərpənmək. Qoca Alı atın qabaq ayaqlarının üylərini bərk sıxdı, at nə diksindi, nə də qırpındı. “Koroğlu”.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
qırpınmaq
I. yumulmaq, örtülmək
{kapanmak, örtülmek}
II. utanmaq, çəkinmək, sıxılmaq
{utanmak, çekinmek, sıkılmak}