qıllı
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qıllı
sif.
1. Üzərində qıllar olan, sərt tüklü, tük gətirmiş, bədənini çox tük basmış. Qıllı qaban. – Hətta Dəmir adlı qıllı boz köpək də .. gözlərini tütəkdən ayırmaz və ara-sıra həzin bir səslə zingildərdi. A.Şaiq. Əsgər qarıdan aralandı və dərəyə endi. Qapıda yatan boz qıllı itlər yerindən dik atılıb Əsgərə cumdular. S.Rəhimov. // Kobud qoyun dərisindən tikilmiş. Sazaqlı bir sabah idi, yel adamı kəsirdi. Qamış və kolluqlar arxasından qıllı papaqlar görünməyə başladı. Çəmənzəminli.
2. məc. köhn. Qanmaz, kobud, qanacaqsız mənasında.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
qıllı
I. tüklü
{tüylü}
II. kobud, qaba
{nezaketsiz, kaba}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
qıllı
kıllı