urçuk

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

urçuk

= uurçuk.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

urçuk

iğ, iplik eğirme aleti. ~baş: iğin başı, iğin başına geçirilen kafa, ~ iyirmek: iğle iplik eğirmek, ~ça aylanadı: iğ gibi dönüyor, ~u çıkmak: iğden kafa çıkmak, boynu kopmak anlamına, anı çığarğannı urçuğu çıksın (d): onu icat edenin boynu kopsun.

Axir izdelgen sözler:

• Qavat,
• reis,
• komutan,
• sweden,
• ödrülmek,
• satellit,
• dolmuş,
• amir,
• correlation,
• ekspansiya,
• Otkazmoq,
• müsəhhih,
• homage,
• tumurcuqlanmaq,
• Sapmak,
• rişde,
• əyləşdirmək,
• mütərəddid,
• baga,
• alfavit,
• Kımız,
• urçuk