peýman

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

peýman

[peýma:n], at. Berlen söz, edilen äht, wada. Ol ne kimse ötendir, äht ile peýmany dört (Magtymguly). Seniň her bir sözüň, her bir arzuwyň, Mukaddes peýman dek ýerine ýeter (A. Kekilow).

Axir izdelgen sözler:

• dilgir,
• parlamaq,
• çamındı,
• burslu,
• yafaş,
• Yazgırmak,
• oyuşmak,
• Sikişmek,
• convenient,
• pardösü,
• billboard,
• täsipli,
• ürençeklik,
• Kırlangıç,
• bönce,
• dyzamak,
• tiler,
• üretim,
• Azlık,
• böf,
• sallamaq,
• peýman