parmakçı

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

parmakçı

и. 1) рәшәткә ясаучы; 2) күч. котыртучы, коткы салучы, кузгатучы

Axir izdelgen sözler:

• Alaň,
• mardum,
• İkizkenar,
• Kambala,
• öwüşginli,
• abad,
• üzülüksüz,
• mexpiy,
• erkan,
• örk,
• kelgin,
• avana,
• örtüşmek,
• dolanbaçlı,
• be,
• zirk,
• yaglamak,
• yıkılgan,
• edirmek,
• gevşetmek,
• qirol,
• parmakçı