deer
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
deer /dˈeɪz/
1. (çoğ.) deer) geyik, karaca, (zool.) Cervus. deer fly ufak yeşilimsi birkaç çeşit atsineği. deerhound büyük cins tazı. deer park içinde geyik beslenilen koru. fallow deer alageyik, sığn, (zool.) Dama dama musk deer misk keçisi, (zool.) Moschus moschiferous red deer kızıl geyik, (zool.) Cervus elaphus roe deer karaca, (zool.) Capreolus capreolus.
In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)
deer
geyik
karaca
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
deer
1. şuur; akıl; düşünceler; dalaylardın deerinde bar: (bu hususta) bir çokları düşünüyor; deerinde cok bolğondon kiyin aytkan menen baydasız: mademki o doğuşundan akılsızdır, ne söylesen faydasız; 2. istidat; deeri cok, kantip okuyt! istidadı olmayınca nasıl okuyacak!