ozan
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
ozan
[Köken: Farsça] Çeçen
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
ozan
и. халык шагыйре ozon и. хим. озон
ercilasun1991
ozan
Türkiye Türkçesi: ozan
Azerbaycan Türkçesi: aşıg ozan şãir
Başkurt Türkçesi: säsän improvisator
Kazak Türkçesi: akın
Kırgız Türkçesi: akın
Özbek Türkçesi: baⱨşi àkın
Tatar Türkçesi: çäçän improvisator
Türkmen Türkçesi: ozan şãhīr
Uygur Türkçesi: ⱨälk şairi aşuk
Rusça: aşug poet
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
ozan
is.
1. qəd. El şairi, aşıq. [Elçin:] Bu cəngavər ozanın yarasını bağlayın tez! M.Hüseyn. Nə ozan var, nə yazan, nə şaman hey... Qoca Türkün düşdüyü dərd yaman hey... A.İldırım.
2. məc. Çoxdanışan, lağlağı, uzunçu, naqqal. Sən keçən yolda görərək bir iz; İzin üstündə ozana döndüm! Ə.Cavad.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
ozan
ozan
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
o'zan
channel, riverbed.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
ozan
[ozon], at. Sözlerini, sazyny özi düzüp, özi ýerine ýetirýän aýdymçy, bagşy. Ile döwlet geler bolsa, Bagşy bilen ozan geler (Magtymguly).