ozal

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

ozal

[ozol], hal. 1. Birnäçe wagt mundan öň, öňki wagtlar. 2. Ilki, ilki bilen, ilki başda.

Axir izdelgen sözler:

• yegan,
• kepenek,
• çaýkaw,
• üstermek,
• kıtay,
• kıble,
• tilxat,
• alabuğa,
• garyn,
• kantata,
• istisna,
• ağır,
• çaýylmak,
• Rakam,
• birəbeş,
• turak,
• Ildam,
• kıyma,
• mus,
• durgunluq,
• cövüz,
• ozal