oturmak
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
oturmak
[Köken: Anlam genişlemesi] (Vücudunu yerleştirmek): Oturmak, (İkamet etmek): Durmak, Yaşamak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
oturmak
ф. 1) утыру; 2) утырып тору (озак вакыт); 3) таман килү, ятышып тору; 4) (җир, бина, һ. б.) иңү; 5) урнашу
ercilasun1991
oturmak
Türkiye Türkçesi: oturmak
Azerbaycan Türkçesi: oturmag
Başkurt Türkçesi: ultırıv yäşäv torov
Kazak Türkçesi: otıruv turuv (ikamet)
Kırgız Türkçesi: oturū
Özbek Türkçesi: otirmàk yäşamàk
Tatar Türkçesi: utıru yäşäv toru
Türkmen Türkçesi: oturmak
Uygur Türkçesi: olturmak turmak (ikamet)
Rusça: sadit's'a jit' (projivat')
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
oturmak
[oturmok], işl. 1. Iki dyzyňy epip, bir ýerde ornaşmak, bir ýerde ýerleşmek. Wepa bilen Kelje bolup duran wakany synlap, bir gapdalda oturdylar (A. Gowşudow). 2. Bir ýerde ýerleşip ýaşamak. Olar Garagöl obasynda oturýardylar (B. Kerbabaýew). 3. gepl.d.Neşä özüňi aldyrmak, barypýatan neşekeş bolmak. 4. Ýerleşmek. Galanyň ileri günbatar gapdalynda bir garaja oraça otyrdy(A. Gowşudow). 5. Hal işligiň -yp, -ip, -up, -üp, -p goşulmasyny kabul eden işlikden soň oturmak kömekçi işligi gelip, täze manyly düzümli işlikler ýasalýar: Gülüp oturmak oturan ýerinden dowamly gülmek. Gidip oturmak gitmegini dowam etdirmek.