oturacaq
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
oturacaq
is.
1. Oturulan yer, üstündə oturmaq üçün şey, üstündə oturula biləcək hər şey. Maşının oturacağı. – Divara söykənmiş oturacaqlarda oturduq. S.Rəhimov. Əlabbas tütün qutusunu oturacağa qoyub traktorun altına keçdi. H.Seyidbəyli. // Stul, kürsü və s.-nin oturulan yeri. Oturacağı toxunma kürsünün üstündə əyləşmiş Murad oğluna baxıb gülümsündü. Ə.Vəliyev.
2. Bir tikilinin özülünü təşkil edən, yerdə duran alt hissəsi; özül, əsas, altlıq. Binanın oturacağı. Heykəlin oturacağı. Stulun oturacağı.
3. riyaz. Həndəsi fiqurun yerə dirənən aşağı hissəsi. Konusun oturacağı.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
oturacaq
özül, əsas, bünövrə
{temel, esas, ana}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
oturacaq
sandalye