odun
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
odun
и. 1) утын; 2) бүрәнә; 3) күч. күсәк, күзле бүкән
ercilasun1991
odun
Türkiye Türkçesi: odun
Azerbaycan Türkçesi: odun
Başkurt Türkçesi: utın
Kazak Türkçesi: otın
Kırgız Türkçesi: otun
Özbek Türkçesi: otin
Tatar Türkçesi: utın
Türkmen Türkçesi: ōdun
Uygur Türkçesi: otun
Rusça: drova
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
odun
is.
1. Yandırmaq üçün kəsilmiş və doğranmış ağac parçası; ağac yanacağı. Yaş odun. Doğranmış odun. – Odunlar alışıb çıtırtı ilə yanmağa başlayanda bir neçə addımlıq yer işıqlandı. M.Hüseyn. Qərənfil xala quru odunlardan sobaya doldurdu. Ə.Vəliyev.
2. məc. Hissiz, hissiyyatını itirmiş, keyləşmiş, hərəkətsiz adam haqqında. // məc. Qaba, kobud, qalınqafa adam haqqında.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
odun
odun
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
odun
[o:dun], at. Ýangyç üçin böleklenen, owradylan ojar, çeti-çerkez ýaly agaçlar. Oduny ýygana ýakdyr, maly gazanana bakdyr (Nakyl).