Çağ
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
çağ
и. 1) заман, билгеле бер вакыт; 2) чак, яшь; 3) чор, дәвер
ercilasun1991
çağ
Türkiye Türkçesi: çağ
Azerbaycan Türkçesi: dövr çağ
Başkurt Türkçesi: dävir zaman osor
Kazak Türkçesi: kezeŋ dävir
Kırgız Türkçesi: dōr
Özbek Türkçesi: dävr
Tatar Türkçesi: epoⱨa dävir çor
Türkmen Türkçesi: dövür çağ
Uygur Türkçesi: dävr
Rusça: epoⱨa
ercilasun1991
çağ
Türkiye Türkçesi: çağ
Azerbaycan Türkçesi: çağ
Başkurt Türkçesi: zaman miⱬgil sak
Kazak Türkçesi: şak kez
Kırgız Türkçesi: ubakıt çak
Özbek Türkçesi: çàğ vaḳt zämàn
Tatar Türkçesi: vakıt zaman ara çak
Türkmen Türkçesi: vağt çãğ
Uygur Türkçesi: çağ zaman
Rusça: vrem'a
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
çağ
I. is. Vaxt, zaman. Bu çağacan harada qalmısan? Nə çağacan səni gözləyək? – Günbatan çağı Kürün üstünü bürüyən duman ətəyini sallayaraq, asta-asta ətrafa yayıldı. İ.Şıxlı. ‣ Oğlan çağı (çağında) – bir şeyin ən qızğın, ən gərgin dövrü(ndə). Qışın oğlan çağında .. Nəriman .. hissələrinə yola düşdü. Mir Cəlal. ..Bu günlər dördüncü iqlim ölkəsi Azərbaycanda yayın oğlan çağı idi. Ə.Məmmədxanlı.
II. sif.
1. Sağlam, saz, hələ əldən düşməmiş. Çox da qocalmışam, hələ ki, çağam; Bir az namus, qeyrət, ar sinəmdə var. Aşıq Ələsgər. • Çağ olmaq – sağlam olmaq, saz olmaq. Nələrə dözməmisən, sağ ol, mənim ürəyim! Həmişə olduğun tək çağ ol, mənim ürəyim! S.Rüstəm.
2. Kefi kök, dərdsiz, qəmsiz. Uşağın kefi çağdır. // dan. Kök, dolğun, tosqun. Çağ qız. Çağ uşaq.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
çağ
I. mövsüm, fəsil
{mevsim, fasıl}
II. hal, əhval, kef
{hal, ahval, keyif}
III. vaxt, zaman
{vakit, zaman}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
çağ
çağ, vakit, zaman