nəfir
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
nəfir
is. [ər.]
1. Ucu getdikcə genişlənən boru şəklində olan nəfəsli çalğı aləti; şeypur. [Dərviş Məstəli şah:] Mən bu saat elə burada, bu otağın içində bir dairə çəkib əyləşərəm o dairədə, başlaram şah nəfiri çalmağa. Onda görərsən ki, necə sənin evin tarmar olub başına uçar. Ə.Haqverdiyev.
2. köhn. məc. Xəbər yayma, şayiə buraxma.
Axir izdelgen sözler:
- zoq,
- esinmek,
- Alıs,
- Kabul,
- maye,
- tege,
- əliəyrilik,
- Acar,
- morfologiâ,
- Kumaş,
- owazlandyrmak,
- ağababa,
- Çeket,
- dörtburçluk,
- əhval,
- çörgemek,
- attestasiya,
- anons,
- o'ynash,
- kıstan,
- ayrıcalıklı,
- nəfir