Kabul
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
kabul
и. 1) кабул итү, килешү; 2) кабул итү, күрешү; 3) кабул итеп алу (нәрсәнедер)
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
kabul /ˈaɪ/
1. Afganistan'da Kâbil şehri.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kabul
[kavu:l], Makul, boljak. Seniň aýdanyň kabul.
‣Kabul bolsun sadaka, hudaýýoly berlende "Alla kabul etsin"diýen manyda aýdylýan hoşniýetli dileg. Kabul etmek 1) okuwa, işe we ş.m. almak, girizmek. Aman 6 ýaşdan mekdebe kabul edildi. 2) gulluk wezipesi boýunça gelmäge rugsat etmek. Ol sizi kabul edermi, edip bilmezmi, men ony aýdyp biljek däl (B. Seýtäkow). 3) köpçülik bolup ýa-da ýeke bolup bir maslahaty, pikiri makul tapmak, makullamak. 4) bir işiň jogapkärçiligini öz üstüňe almak, bir zady öz ygtyýaryňa geçirmek; bir zady birinden alyp ýerleşdirmek. Hepdäniň anna güni men nobatçylygy kabul etdim. Täze hasyly kabul etmäge ýerimiz kössüz taýýar (“Edebiýat we sungat”). 5) myhman we ş.m. garşylamak, hezzet-hormat etmek. Biziň şeýle kabul edişimiz ilkibada ony ýygrykdyran bolsa-da, soň derrew ýüzi açyldy (N. Saryhanow). 6) bir işi, çäräni gözden geçirmek, onuň ýerine ýetirilişini resmi ýagdaýda synlamak. Şanly Garaşsyzlygymyza bagyşlanyp geçirilen dabaraly ýörişi kabul etmek. 7) derman we ş.m. içmek, atmak, däri-dermanlary peýdalanmak. Derman kabul etmek. 8) düşünmek, özleşdirmek.