nişanlı
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
nişanlı
[Köken: Farsça+Türkçe] Adaklı, Gudalı, Yaraşkan
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
nişanlı
с. 1) тамгалы; 2) ярәшелгән
ercilasun1991
nişanlı
Türkiye Türkçesi: nişanlı
Azerbaycan Türkçesi: nişanlı
Başkurt Türkçesi: yaraşğan
Kazak Türkçesi: nekeli
Kırgız Türkçesi: söykölṻ kudalanğan
Özbek Türkçesi: ünäştirilgän
Tatar Türkçesi: yaraşğan
Türkmen Türkçesi: ãdağlı
Uygur Türkçesi: yarişkan
Rusça: obruçönnıy
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
nişanlı
sif.
1. Adaxlı, nişanlanmış, ad edilmiş, deyikli. Nişanlı qız. Nişanlı oğlan. // İs. mənasında. Dedi, nişanlıyam, özgə malıyam; Sındı qol-qanadım, yanıma düşdü. Aşıq Ələsgər. Gülsüm, yəni Vəliqulunun nişanlısı Vəliqulunu görcək çadirşəbə bürünüb, pambıq boğçası kimi çəkilib oturdu qaranlıq bucaqda. C.Məmmədquluzadə.
2. Nişanı olan, nişan taxmış, nişan vurmuş. Döşü nişanlı əsgər. – [Əmiraslan:] Kişi, .. başında nişanlı papaq uşaq gördünmü? S.S.Axundov. Başqasının alnı qanlı; Polad köksü üç nişanlı. S.Vurğun.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
nişanlı
I. əlamətli, işarəli, damgalı, izli
{alametli, işaretli, damgalı, izli}
II. adaxlı
{sözlü}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
nişanlı
güvey, nişanlı