nikbət

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

nikbət

is. [ər.] Talesizlik, bədbəxtlik, iqbalsızlıq. • Nikbət tutmaq – hər tərəfdən bəla üz vermək, bədbəxtlik basmaq. Nədənsə [Hacı Sultanı] yenə nikbət tutdu. S.Hüseyn.

Axir izdelgen sözler:

• Tekme,
• qıraq,
• dövüş,
• uydurmaçılıq,
• sütük,
• çaç,
• ordun,
• ubada,
• ayrış,
• Tattuu,
• beşinçi,
• ýylyndyrmak,
• qÉ™za,
• malumatsız,
• toplanish,
• aygış,
• supur,
• tozon,
• dığırlanma,
• gylla,
• otlakçı,
• nikbət