nahiye
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
nahiye
[Köken: Arapça] Büyük ağıl, Ulu kışlak, Ulu oba
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
nahiye
и. 1) нахия, волость (Төркиядә); 2) өлкә, район, төбәк
ercilasun1991
nahiye
Türkiye Türkçesi: nahiye
Azerbaycan Türkçesi: nãhiyä
Başkurt Türkçesi: böyök avıl
Kazak Türkçesi: aymak
Kırgız Türkçesi: çoŋ kıştak
Özbek Türkçesi: kättä kışlàk
Tatar Türkçesi: böyik avıl
Türkmen Türkçesi: ulı ōba
Uygur Türkçesi: çon yeza
Rusça: naⱨiye
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
nahiye
a. Nahiye, kasaba.