həngam
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
həngam
zərf [fars.] klas. Vaxt, zaman, çağ. Bu həngamda (bu vaxtda, bu anda). O həngamda (o vaxtda, o anda). Nuş olur canıma ət, xassə, o həngamda kim; Mən yeyəm, xırda uşaqlar baxa, ağlaşa, ətə. M.Ə.Sabir. gurultu, gurultu-patırtı. Bu nə həngamədir? – ..Fəxrəddin bu qədər böyük və dəhşətli həngaməni birinci dəfə gördüyü üçün qorxmuşdu. M.S.Ordubadi. [Şəms Xəlilə:] Şəhərdən güllə səsləri gəlir. Yenə bu nə həngamədir, bilmədiniz? Ə.Məmmədxanlı. // Gurultulu mənzərə, tamaşa, məclis. Cavanlar dünən yaman həngamə düzəltmişdilər. – Aşıq Ələsgər neçə ilin aşığıydı, amma belə həngamə heç harda görməmişdi. “Aşıq Ələsgər”. [Xəlil:] Nə gördüm, büsat və həngamə, vur-çatlasın, toy. N.Vəzirov.