müxatib

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

müxatib

is. [ər.] Birinə sözlə müraciət edən, söz söyləyən şəxs; söyləyən. Cuma arxası üstə uzandığı halda əlləri başının altında dönüb müxatibinə baxmadan saymazyana dedi.. Ə.Əbülhəsən. Qorxmaz müxatibinin üzünə baxanda Saleh başladı.. Ə.Vəliyev.

Axir izdelgen sözler:

• ideyasız,
• simap,
• badnafs,
• tarang,
• vesika,
• catastrophic,
• arxadaş,
• şamandıra,
• daşalmak,
• yeni,
• göterilişçi,
• xazan,
• mastan,
• esnaf,
• sovliq,
• çakırmak,
• quvonmoq,
• velet,
• yenmək,
• theological,
• diabolo,
• müxatib