küştü

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

küştü

is. [fars.]
1. köhn. Güləşmə, qurşaq yapışma. Qara pəhləvan gəlib ərəb pəhləvana əl verdi. Onda ara açıldı, küştü başlandı. “Koroğlu”. Meydan sulandı, süpürüldü, küştü başlandı. (Nağıl). • Küştü tutmaq – güləşmək, qurşaq yapışmaq. ..Meydana pəhləvanlar çıxıb küştü tutarlar. C.Məmmədquluzadə.
2. bax. küşültü.

Axir izdelgen sözler:

• çıganlı,
• ardyş,
• mutavoze,
• Dikenlemek,
• chilchiroq,
• qasid,
• gubu,
• tepkilamoq,
• qaraqarğa,
• həriflik,
• kapot,
• Bagıl,
• ləngidici,
• tüyme,
• stifle,
• qat'iy,
• pılan,
• mı,
• solim,
• sır,
• dolon,
• küştü