sır
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
sır
и. 1) сер; sır tutmak сер итеп тоту; başarının sırı уңышка ирешүнең сере; 2) билгесезлек, сер; tabiatın sırları табигать серләре ◊ sır küpü cep чүлмәге; сер капчыгы; sır olmak җир упкандай юкка чыгу
sırи. ялтыраткыч яисә саклагыч лак
ercilasun1991
sır
Türkiye Türkçesi: sır
Azerbaycan Türkçesi: sır
Başkurt Türkçesi: sir
Kazak Türkçesi: sır
Kırgız Türkçesi: sır
Özbek Türkçesi: sir
Tatar Türkçesi: sir
Türkmen Türkçesi: sır
Uygur Türkçesi: sir
Rusça: tayna sekret
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
sır
I, boya, cilâ; sır sırda-: boyamak, boya sürmek.
II, a. sır, mahrem; oo sırın coo bilet ats.: düşmanın sırrını düşman bilir; sır ber-: bir sırrı ifşa etmek, ağızdan kaçırmak; ak sır: mukaddes sır.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
sır
sır,gizli, saklı. ~ın açmak: sırrını açmak, ~ın aytmak: gizlisini söylemek, adam ~ın har tübegenine aytmazğa kerekdi: insan sırrını her karşılaştığı kimseye söylememeli, ~ saklağan adam: sır saklayan adam, ata ~ı ulunda, ana ~ı kızında (as.): baba sırrı oğlunda, ana sırı kızında.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
sır
kendisiyle Çin kâseleri dlâlan ıp üzerine nakış yapılan macun, sır· I, 324
ağustos böceginin, kalem ve kaleme benzer şeylerin çıkardığı sesi anlatan bir kelime. I, 324