kötel
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kötel
[kötöl], at. 1. Ýoluň kem-kemden beýgelýän ýeri, ýapy ýokary galýan, çykmasy agyr ýol. Olar atlaryny käte ýorgaladyp, käte säpjedip, daglaryň jülgelerini syryp, belent-belent kötellerden geçipdirler (N. Pomma). 2. göç. m. Kynçylyk, azap, agyr ýagdaý.