mahsul
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
mahsul
[Köken: Arapça] Yemiş, Düşüm, Önüm, Urluk
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
mahsul
и. 1) уңыш; 2) күч. нәтиҗә, хезмәт җимеше
ercilasun1991
mahsul
Türkiye Türkçesi: mahsul
Azerbaycan Türkçesi: mähsul
Başkurt Türkçesi: yimiş orlok höⱬömtä
Kazak Türkçesi: jemis
Kırgız Türkçesi: tüşüm
Özbek Türkçesi: hàsıl sämärä mähsül
Tatar Türkçesi: cimiş orlık näticä
Türkmen Türkçesi: hãsıl
Uygur Türkçesi: mähsul
Rusça: urojay plod
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
mahsul
(Arabic) product, result; crop.