koğa
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
koğa
is. məh. Bir şeyi tutub çəkmək üçün ucu qarmaqlı ağac; qarmaq. Təndir koğası. Çoban koğası. Alma ağacının budağını koğa ilə əymək. • Koğaya dönmək – əyilmək, bükülmək. Yarın həsrətindən, dünya qəmindən; Əyilib qamətim koğaya döndü. Molla Cümə.