koparmak
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
koparmak
[Köken: Anlam kayması] Üzmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
koparmak
ф. 1) куптару, өзү; çiçek koparmak чәчәк өзү; 2) күтәрү; çiğlik koparmak тавыш күтәрү; toz koparmak тузан күтәрү
ercilasun1991
koparmak
Türkiye Türkçesi: koparmak
Azerbaycan Türkçesi: goparmag
Başkurt Türkçesi: oⱬov ōⱬöp alıv
Kazak Türkçesi: üzüv
Kırgız Türkçesi: üzṻ
Özbek Türkçesi: üzmàk
Tatar Türkçesi: özü özip alu
Türkmen Türkçesi: üzmek yolmak
Uygur Türkçesi: üzmäk
Rusça: otrıvat' srıvat'