deşik
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
deşik
с. тишек, тишелгән, тишекле
Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)
deşik
1. Delik
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
deşik
is.
1. Dəlik, dərin daz çuxur. Deşiyi bərkitmək. Deşikdən siçan çıxdı. – Qaranlıq bucaqlarda taxça kimi deşiklərə düzülüb saxsı qab-qaşıq, bir-iki mis qab. C.Məmmədquluzadə. // Boşluq, boş yer. [Tülkü] öz heyvanlığı ilə heç bir zaman bir deşiyi olan yuvada yaşamaz, onun yuvasında iki deşik olmalıdır. M.S.Ordubadi. // Cırıq yer, yırtıq yer, deşilmiş yer. Vedrə deşiyindən damır.
2. sif. Cırıq, yırtıq, deşilmiş, cırılmış. Deşik kisə. Deşik qazan. Deşik corab.
3. Bir şeyin (məs.: burnun, qulağın və s.nin) dairəvi şəkildə olan içi. Burun deşiyi. Qulaq deşiyi. – Umud yavaşca nəfəs çəkdi və elə bildi ki, toz burnunun deşiklərindən keçib dilçəyində palçığa döndü. İ.Məlikzadə.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
deşik
delik
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
deşik
at, syp. Bir zadyň deşilen, ýyrtylan ýeri.