kert
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
kert
I. kıtırtı sesini taklittir; kert edip: kıtırdayıp; kert dep çöpcebeyt: bir parçacık bile ot yemiyor at hakk.)
II, (baş sözü ile bir arada ): kendi. yalnız kendisi, şahsiyet; kert başıma tigen akça: şahsıma düşen para; köptön oolaktap, kert başına sıyınat: cemiyetten kaçınıyor, yalnız kendisine güveniyor.
III, kesmek; kertik açmak; odun kert-: odun kırmak; kerte-kerte süylö-: vazıh söylemek.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kert
I, at. Dagyň, suw gazan jaryň we ş.m. gyrasy,erňegi, uçut ýeri.
KERT II, at. Dik ösýän, ak gülli, ýumşak baldakly ot.
Yaqutche—In'gilische Lughet (Straughn, 2006)
kert-
v. to hack, chop, cut