kekel

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kekel

kâkül, saç perçemi. ~ koyuv: kâkül bırakma, caş ~in taraydı: delikanlı kâkülünü tarıyor, ~i sarkğandı: kâkülü dökülmüş.

Axir izdelgen sözler:

• el,
• motmotu,
• Yalmavız,
• cingənə,
• tümenbegi,
• turuna,
• hövkələmək,
• arıl,
• şuvuldamak,
• Çıkğan,
• yoxsul,
• çarapzel,
• porselen,
• Yaşam,
• entwine,
• te,
• əllamə,
• uğaylav,
• Xunuk,
• albastı,
• nurture,
• kekel