kekel

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kekel

kâkül, saç perçemi. ~ koyuv: kâkül bırakma, caş ~in taraydı: delikanlı kâkülünü tarıyor, ~i sarkğandı: kâkülü dökülmüş.

Axir izdelgen sözler:

• ölleme,
• Miçurinçi,
• buxaq,
• eskiden,
• genie,
• aalam,
• nisbeten,
• elýeterli,
• recursive,
• darım,
• tatıran,
• siam,
• semirmek,
• tüfek,
• xudbin,
• məva,
• sadaq,
• ghana,
• bəzzaz,
• tüş,
• uphold,
• kekel