kebek

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

kebek

I, kepek (darının, arpanın ve buna benzerlerin kabuğu); kepek baş: boş kafa, ahmak.


II, = = kebep.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kebek

kepek, kabuk, soyuntu. Buday ~: buğday kepeği, zınthı ~: yulaf kepeği; ağaç ~: ağaç kabuğu.

Axir izdelgen sözler:

• tırnak,
• omruk,
• uni,
• şirlemek,
• tradition,
• pösteki,
• tamim,
• Xush,
• tungi,
• qult,
• düwür,
• Jiyan,
• kozpana,
• mfr,
• kurı,
• magşar,
• battleship,
• style,
• Sera,
• ataşe,
• kamand,
• kebek