kararmak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
kararmak
ф. 1) каралу; 2) караңгылану
Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)
kararmak
1. Siyahlaşmak
ercilasun1991
kararmak
Türkiye Türkçesi: kararmak
Azerbaycan Türkçesi: garalmag
Başkurt Türkçesi: karaŋğılanıv karayıv
Kazak Türkçesi: karayuv
Kırgız Türkçesi: kararū
Özbek Türkçesi: kàräymàk
Tatar Türkçesi: karaŋgılanu karayu
Türkmen Türkçesi: garaŋkılanmak garalmak
Uygur Türkçesi: karaymak
Rusça: temnet' çernet'
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
kararmak
kararmak· II, 77, 163 bkz> kara ermek