karalamak
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
karalamak
[Köken: Anlam kayması] (karalama yazmak): Karalamak, Karalama yazmak, (kötülemek): Yamanlamak, Karalamak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
karalamak
ф. 1) каралту, пычрату, буяу; 2) күч. яманлау
ercilasun1991
karalamak
Türkiye Türkçesi: karalamak
Azerbaycan Türkçesi: garalamag
Başkurt Türkçesi: karalamağa yazıv
Kazak Türkçesi: şiymaylav
Kırgız Türkçesi: karalama cazū
Özbek Türkçesi: kàrälämàk
Tatar Türkçesi: karalamağa yazu
Türkmen Türkçesi: garalamak yazmak
Uygur Türkçesi: kariğa yazmak
Rusça: pisat' naçerno
ercilasun1991
karalamak
Türkiye Türkçesi: karalamak
Azerbaycan Türkçesi: garalamag
Başkurt Türkçesi: yamanlav ⱨurlav
Kazak Türkçesi: karalav jamandav
Kırgız Türkçesi: karalō
Özbek Türkçesi: kàrälämàk yàmànlämàk
Tatar Türkçesi: yamanlav ⱨurlav
Türkmen Türkçesi: yamanlamak garalamak
Uygur Türkçesi: ḳarilimak
Rusça: çernit' p'atnat'
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
karalamak
1.Karalamak, kara çalmak, zemmetmek, kötülemek. Anı karalap söleşdi: onu zemmederek konuştu, bir birin karalağan aman halidi: bir birine kara çalma kötü bir huydur, anı munu karalağannı koy da kesiñ aşhı bol: onu bunu kötülemeyi bırak da kendin iyi ol.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
karalamak
karalamak; pislemek. III, 324, 329