kantarmak

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kantarmak

devirmek, boca etmek; çekmek, bağlamak. Suv çelekni üsüme kantardı: su kovasını üzerime boca etti, terekni kantardıla: ağacı devirdiler; atlanı kantarıp turadıla: atları bağlayıp duruyorlar.

Axir izdelgen sözler:

• mushuk,
• künde,
• Müqəşşər,
• bükmek,
• dasta,
• tekinsiz,
• uruu,
• toğo,
• cılmık,
• ülvi,
• gezim,
• lenk,
• gatnamak,
• mənmən,
• yaroqli,
• Hasis,
• Descriptive,
• homosexual,
• cön,
• üzüaşağı,
• sameşmek,
• kantarmak