turklehceleri.org

bükmek

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

bükmek

ф. бөгү; ию; иелдерү

ercilasun1991

bükmek

Türkiye Türkçesi: bükmek
Azerbaycan Türkçesi: bükmák
Başkurt Türkçesi: üriv işiv böröv
Kazak Türkçesi: bügüv büktev
Kırgız Türkçesi: bügü tarmaldō (saç için)
Özbek Türkçesi: bükmàḳ
Tatar Türkçesi: ürü işü
Türkmen Türkçesi: bükdürmek ḯşmek burmak
Uygur Türkçesi: pükmäk
Rusça: skruçivat' vit' suçit'

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

bükmek

[bükmök], işl. 1. Bir zady epmek, egmek. Ol bir eliniň barmaklary bilen beýlekisiniň barmaklaryny bükdi. 2. Gyralaryny epip, biri-birini berkitmek. Ertir bilen börek büküp goýupdym. 3. göç. Töhmet we ş.m. sebäpli birini ruhy taýdan ejizletmek. Ony büken biwaz ogly boldy.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

bükmek

bükmek, eğmek, bir tarafa çekmek, çevirmek, ikna etmek. Temir çıbıknı uçun bük: telin ucunu bük, belin bügüp işleydi: belini eğip çalışıyor, alanı biz canına bügügüz: onları bizim tarafa çeviriniz.

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

bükmek

durdurmak, toplanmak, bükmek I, 100 bkz> bügmek

yere kapanmak, yemekten doyup, usanmak, doymak, kanmak, II, 18, 19 bkz> bökmek


Axir izdelgen sözler: