kancığa
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
kancığa
eğerin terkisi; kancığağa bayla- : terkilere bağlamak; kol kancığa: eğerin ön kaşındaki terkiler; kancığa col: patika, keçi yolu.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
kancığa
eyer kulağı. ~ bavla: eyer kulaklarının bağları, camçımı ~ğa katı kıstım: yamçımı eyer kulağına sımsıkı bağladım, ~ñdağı camçıñdan ese kökdegi cavuñ cuvuk (as.): eyer kulağındaki yamçından gökteki düşmanın daha yakın.
Axir izdelgen sözler:
- dikici,
- Yatuk,
- turşumuş,
- çav,
- dikiz,
- dikkak,
- dikirlamoq,
- liqqide,
- devastation,
- dikmek,
- diksindirmə,
- dikelibermek,
- balıqtutan,
- diksindirmək,
- tavba,
- üsrət,
- dikta,
- devekuşu,
- describe,
- diktatör,
- kölökölö,
- kancığa