kanagat
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kanagat
[kanağat], at. 1. Özüňde bar zat bilen oňňut etmek, berlenine kaýyl bolmak, razy bolmak hem-de gowy zatlara garaşyp bilmek, sabyr etmek duýgusy. 2. Kanagat sözünden soň etmek (etmezlik) işligi gelip, täze many öwüşginli düzümli işlik ýasalyar: Kanagat etmezlik kanagatly bolmazlyk. Öz ryzkyna hiç kanagat etmedik, Gözün diker, kişi aşyna zar bolar (Magtymguly).
Axir izdelgen sözler:
- bacanaq,
- etsemek,
- nepes,
- nonetheless,
- dahylsyzlyk,
- çoğulcu,
- circumscribe,
- sokım,
- Bürtük,
- emda,
- laylı,
- rapparaso,
- impassion,
- interrelation,
- zambur,
- razi,
- kamiyat,
- sawuq,
- kazın,
- çağdaşlaşmak,
- kılkan,
- kanagat