kalaç

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

kalaç

I, r. beyaz ekmek, somun.


II: katın- kalaç: kadın kısmı (zümresi) , karılar.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kalaç

simit, halka. Güttü üsüne ~(d): somun üzerine simit, al başına püsküllü bela, bir bu eksikti. Öksüznü ~ı ullu körünür (as.): yetimin simidi büyük görünür.

Axir izdelgen sözler:

• anywhere,
• keşpir,
• düzeltmek,
• cürətli,
• kawurmaç,
• acıbaldırğan,
• hojalyk,
• BAR,
• kıymıl,
• Kıska,
• çenöö,
• didiv,
• yorık,
• uşaqlıqdan,
• nispeten,
• daniş,
• dialog,
• Murap,
• cetelöö,
• böhran,
• şümür,
• kalaç