kalaç

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

kalaç

I, r. beyaz ekmek, somun.


II: katın- kalaç: kadın kısmı (zümresi) , karılar.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kalaç

simit, halka. Güttü üsüne ~(d): somun üzerine simit, al başına püsküllü bela, bir bu eksikti. Öksüznü ~ı ullu körünür (as.): yetimin simidi büyük görünür.

Axir izdelgen sözler:

• cürdək,
• baştant,
• lalmikor,
• aymala,
• kamug,
• həmən,
• azim,
• neñ,
• Dum,
• eri,
• yakor,
• ýeňňe,
• assistant,
• Kadag,
• teşkil,
• hotoz,
• pilək,
• muni,
• kırañ,
• garchcha,
• clear,
• kalaç