kalandırmak

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kalandırmak

yığmak, üstüste koymak, doldurmak. Biri biri üsüne kalandırğandıla: bir biri üzerine yığmışlar, Boran karnı col kıyırlağa kalandırğandı: fırtına karı yol kenarlarına yığmış, Arbağa biçenni bek kalandırğansız: arabaya otu fazla yığmışsınız.

Axir izdelgen sözler:

• ýelmeşegen,
• yapaloq,
• totluk,
• kırbaa,
• Altar,
• soyuma,
• Sup,
• teamül,
• bless,
• çullanma,
• sehra,
• gabsa,
• dikdir,
• mizaç,
• eston,
• ajun,
• tadım,
• biçki,
• teyle-,
• ýerçi,
• qurcanmaq,
• kalandırmak