kafel
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
kafel
[alm.]
1. Üzərinə şir çəkilmiş çox nazik kərpic; kaşı. Kafel zavodu. Kafel ustası. – [Dadaşov:] Bilirəm ki, rayonda neçə adama kafel, parket filan satıb... İ.Məlikzadə.
2. Kafel vurulmuş, üzərinə kafel çəkilmiş; kafeli olan. Kafel divar. Kafel soba.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kafel
[ka:fel], at. Bişirilen toýun palçygyndan ýüzi syrçalanyp taýýarlanylan ýere ýazmak, diwara ýelmemek we ş.m. üçin dürli görnüşdäki gurluşyk materialy.