irəm

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

irəm

is. [ər.] Şamda, yaxud Yəməndə olduğu rəvayət edilən əfsanəvi bir bağçanın adı olub klassik ədəbiyyatda və folklorda “behişt, cənnət” mənasında işlənmişdir. Xoş nəğmələnib bülbüli-şeyda ötər oldu; Açıldı irəmlər. M.V.Vidadi.

Axir izdelgen sözler:

• rah,
• goya,
• mexanika,
• ölçeme,
• gogur,
• darı,
• hâkimiyet,
• azimut,
• büngüldek,
• deck,
• gözyaşı,
• ezbere,
• kuylamoq,
• Müəllim,
• lime,
• Hərzə,
• moderate,
• tapu,
• qəssab,
• həmkar,
• döveç,
• irəm