iradçı
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
iradçı
sif. Hər şeyə irad tutan, hər şeydə bir nöqsan, eyib, qüsur tapmağa çalışan. İradçı adam.
Axir izdelgen sözler:
- postacı,
- artıcaq,
- Zone,
- İştan,
- tünüklük,
- mancınık,
- oňuşdyrmak,
- çamurlamak,
- beçküm,
- çapar,
- dramatic,
- ilteşdirmek,
- kontekst,
- semitoloji,
- Mumlamak,
- mukkur,
- malsız,
- totluk,
- yavınc,
- boyunduruq,
- Set,
- iradçı