çapar
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
çapar
с. 1) чуар; 2) альбинос
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
çapar
is.
1. Keçmişdə: atla bir yerə məktub, əmr, xəbər aparıb-gətirən şəxs; qasid, yamçı. [Həcər] kağızı yazıb, başını bağlayıb, verdi bir çapara ki, apar, ver Ələsgərə. “Aşıq Ələsgər”. [Nofəl karvansara sahibinə:] Nə oldu, qoca? Çaparlar qayıtdılarmı? Ə.Məmmədxanlı.
2. tar. Atlı mühafizəçi. Bəli, çaparlar hazırlanıb, atlılar, başlarında da padşahın oğlu birgünlük yola çıxdılar vəzirin qabağına. (Nağıl). O gün doğrudan da coşmuşdu atlar; Uçaraq yetişdi qırx-əlli çapar. Ə.Cavad.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
çapar
qasid, kuryer
{haberci, kurye}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
çapar
haberci
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
çapar
at. Habar ýetirmek üçin ýörite iberilýän atly habarçy. Olar hat salnan bukjany çapara berip, şahyň eline gowşurmagy buýurdylar (“Güneş”).