inam
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
inam
is.
1. İnanma, etibar. İnam olmayan yerdə iman olmaz. (Ata. sözü). İlk müvəffəqiyyət məndə inam və ruh yüksəkliyi doğurdu. A.Şaiq.
2. İnamla şəklində zərf – bir şeyə ürəkdən inanaraq, özünə inanaraq, özünə güvənərək, əzmlə, mətanətlə, qətiyyətlə, dönmədən. İnamla cavab vermək. İnamla irəliləmək. – O, sözlərini böyük bir inamla deyib qurtararkən sakit gözləri parıldadı. M.Hüseyn. Qəhrəman məktəbdə dərin bir inamla çalışır. S.Rəhimov. Mən inamla irəliləyən Rəşidi addım-addım izləyirdim. M.Rzaquluzadə.
II. [ər.] bax. ənam. [Məstəli şah:] Xanım, divlərin əlmuzdunu, inamını kərəm edin! M.F.Axundzadə. • İnam etmək (eyləmək) – bax. ənam eləmək (“ənam”da). İnam edibən ona bəsi mal; Leyli tələbinə qaldı irsal. Füzuli. O ki bizə meyvə inam eyləmiş; Vaqif ona peşkəş sərin göndərmiş. M.P.Vaqif. Söylədilər bəs ona inam edək; Töhfeyi-layiq ona ikram edək. S.Ə.Şirvani.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
inam
ə’tibar
{itibar}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
inam
emniyet, ikna, inanç