imza
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
imza
[Köken: Arapça] Kol, Koldamga
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
imza
и. имза □ (bir şeye) imza atmak, (bir şeyi) imza etmek имза кую, кул кую
ercilasun1991
imza
Türkiye Türkçesi: imza
Azerbaycan Türkçesi: imza
Başkurt Türkçesi: imⱬa
Kazak Türkçesi: koltaŋba
Kırgız Türkçesi: kol koyū kol tamğa
Özbek Türkçesi: imzà
Tatar Türkçesi: imza
Türkmen Türkçesi: gol
Uygur Türkçesi: imza
Rusça: podpis'
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
imza
is. [ər.]
1. Bir məktubun, sənədin və s.-nin altında öz dəst-xətti ilə adını və ya familiyasını yazma, qol çəkmə, qol qoyma; qol. Fəxrəddinin və Ələddinin imzası ilə şəhərə belə bir bəyannamə buraxılmışdı. M.S.Ordubadi. [Gəldiyev] direktor gələndə kağızları kargüzara verdi, imza üçün göndərdi. Mir Cəlal. • İmza etmək (atmaq) – imzalamaq. Sənədləri imza etmək. Çeki imza etmək. – [Musa:] İmza da atmıram, pul da almayacağam. S.Rəhman. Elmar kağıza imza ataraq Laləyə verir. İ.Əfəndiyev.
2. Təxəllüs, ləqəb mənasında. C.Məmmədquluzadə “Molla Nəsrəddin” imzası ilə müntəzəm surətdə felyetonlar, baş məqalələr dərc edirdi. M.İbrahimov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
imza
qol
{kol}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
imza
imza
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
imza
a. İmza. Imza qoymaq – İmza atmak. Bu uning öz imzasi – Bu onun kendi imzası.