zir-zibil
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
zir-zibil
top.
1. Tör-töküntü, süpürüntü, tullantı. Tikəndə quş yuva çör-çöp yığıban zir-zibil istər. Q.Zakir. [Cəmilə:] Budur, papiros kötüyü kimi zir-zibili atmağa məxsus qablar! S.Hüseyn. [Çimnaz:] Ay bala, orada oturma, zir-zibildi. Ə.Əbülhəsən.
2. məc. Yaramaz, pis şeylər və ya adamlar haqqında. Sözlər də cəvahir kimidir, əsli bədəldən; Təşxis verən olsa, bu qədər zirzibil olmaz. Şəhriyar.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
zir-zibil
I. tör-töküntü, süpürüntü, tullantı
{döküntü, süprüntü, kalıntı}
II. yaramaz
{yaramaz}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
zir-zibil
çer-çöp, çöp, süprüntü
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
zir-zibil
[zi:r-zivil], at. 1. ser. Zibil. Köçeleri zir-zibillerden arassa saklamaly. 2. göç.m. Derde ýaramaýan, bolgusyz, ugursyz kişiler. Biziň aramyzda öňe gitmegimize päsgel berýän zir-zibiller bolmaly däldir.