iftar
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
iftar
[Köken: Arapça] Ağız açma
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
iftar
и. ифтар, уразада авыз ачу
ercilasun1991
iftar
Türkiye Türkçesi: iftar
Azerbaycan Türkçesi: iftar
Başkurt Türkçesi: avıⱬ asıv
Kazak Türkçesi: avız aşuy
Kırgız Türkçesi: ōz açū
Özbek Türkçesi: iftàr
Tatar Türkçesi: avız açu
Türkmen Türkçesi: ağzaçar
Uygur Türkçesi: iptar
Rusça: veçern'aya trapeza v dni ramadana
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
iftar
is. [ər.] din. Oruc açma, oruc açdıqda yeyilən yemək. Xavərimsə bu gün oruc tutmuş olduğundan, axşam üçün iftar tədarükü görürdü. T.Ş.Simurq. • İftar açmaq (yemək) – oruc açmaq. Axund iftarı yeyib, təsbehi alır əlinə, başlayır hesablamağa. Ə.Haqverdiyev. Tacir qızı isə: – Axund oruc idi, bir saat bundan əvvəl iftarını açıbdır. – dedi. M.S.Ordubadi. // Oruc açma vaxtı, gün batanda. Molla cavabında deyir: – Niyə ayıb olur ki, iftar vaxtıdır da.. “M.N.lətif.” İftara bir az qalanda mömin müsəlmanlar təsbeh çevirə-çevirə, dodaqları duanı vird eləyəndə, ürəkləri də plov çağırır. C.Məmmədquluzadə. Bu top orucluqdan orucluğa, bir dəfə obaşdan, bir dəfə iftarda atılardı. P.Makulu.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
iftar
iftar
Axir izdelgen sözler:
- baysinmaq,
- partladılma,
- tokarlik,
- dəyər,
- xidməti,
- zülf,
- xorsinmoq,
- gong,
- rahatlamak,
- delillendirme,
- swamp,
- injiqlimaq,
- bother,
- eczalı,
- üçrəngli,
- otkor,
- tuyoq,
- danışma,
- değirmenci,
- sütük,
- tamamlamak,
- iftar