iftar
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
iftar
[Köken: Arapça] Ağız açma
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
iftar
и. ифтар, уразада авыз ачу
ercilasun1991
iftar
Türkiye Türkçesi: iftar
Azerbaycan Türkçesi: iftar
Başkurt Türkçesi: avıⱬ asıv
Kazak Türkçesi: avız aşuy
Kırgız Türkçesi: ōz açū
Özbek Türkçesi: iftàr
Tatar Türkçesi: avız açu
Türkmen Türkçesi: ağzaçar
Uygur Türkçesi: iptar
Rusça: veçern'aya trapeza v dni ramadana
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
iftar
is. [ər.] din. Oruc açma, oruc açdıqda yeyilən yemək. Xavərimsə bu gün oruc tutmuş olduğundan, axşam üçün iftar tədarükü görürdü. T.Ş.Simurq. • İftar açmaq (yemək) – oruc açmaq. Axund iftarı yeyib, təsbehi alır əlinə, başlayır hesablamağa. Ə.Haqverdiyev. Tacir qızı isə: – Axund oruc idi, bir saat bundan əvvəl iftarını açıbdır. – dedi. M.S.Ordubadi. // Oruc açma vaxtı, gün batanda. Molla cavabında deyir: – Niyə ayıb olur ki, iftar vaxtıdır da.. “M.N.lətif.” İftara bir az qalanda mömin müsəlmanlar təsbeh çevirə-çevirə, dodaqları duanı vird eləyəndə, ürəkləri də plov çağırır. C.Məmmədquluzadə. Bu top orucluqdan orucluğa, bir dəfə obaşdan, bir dəfə iftarda atılardı. P.Makulu.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
iftar
iftar
Axir izdelgen sözler:
- mürəkkəblik,
- Salep,
- find,
- feminize,
- bölüştür,
- səlahiyyət,
- apiyet,
- epçi,
- caka,
- ete,
- Modelçilik,
- Kəm,
- keren,
- basilica,
- ALEV,
- başqırd,
- old-fashioned,
- yasamalik,
- dunyoqarash,
- Chiqarmoq,
- lisans,
- iftar