günahkar
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
günahkar
и. гөнаһлы, гөнаһ эшләүче, гөнаһкяр
ercilasun1991
günahkar
Türkiye Türkçesi: günahkar
Azerbaycan Türkçesi: günahkâr
Başkurt Türkçesi: gonahlı kişi
Kazak Türkçesi: künäkär künäger
Kırgız Türkçesi: künökör
Özbek Türkçesi: günàhkàr
Tatar Türkçesi: gönahlı kişi
Türkmen Türkçesi: günakär
Uygur Türkçesi: gunakar
Rusça: greşnik
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
günahkar
is. və sif. [fars.]
1. Müqəssir, təqsirkar. Günahkarı cəzalandırmaq. – Yar yanında günahkaram; Doğru sözüm yalan oldu. Aşıq Ələsgər. ..Günahkar muzdur özünün bəd əməlindən peşman olub, istiğfar edə-edə yerindən qalxdı. S.M.Qənizadə.
2. Dini əxlaq normalarını pozan adam.
3. Səbəbkar; bais. [Bəhlul:] ..Mənə aydın idi ki, anamla ayrılmağın əsil günahkarı atam olub. B.Bayramov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
günahkar
təqsirkar, suçlu
{taksiratlı, suçlu}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
günahkar
fail, günahkâr, sanık, suçlu