görgeç
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
görgeç
[görğöç], hal, kön.s. Görende, görüp. Ýüzüň görgeç, göwnüm şady kän boldy (“Saýatly – Hemra”).
Axir izdelgen sözler:
- danmak,
- Miniatürçü,
- edam,
- Posthumous,
- magat,
- kumlak,
- kaşmer,
- mischievous,
- Meşmeşi,
- eýeçilik,
- infliction,
- steadfast,
- nefeslik,
- tutkulu,
- circumfluous,
- kafel,
- yüdürmek,
- üp,
- bulundurmak,
- ingilizce,
- nabat,
- görgeç