gurban

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

gurban

[gurva:n] I, at.1. Musulmanlaryň hijri- kamary aý hasabynda on ikinji aýyň ady. 2. Adam ady.


GURBAN [gurva:n] II at.1. Öz janyňy goýup edilýän pida. 2. Gowy görlüp aýdylýan söz. Men seniň adyňa gurban!
 ‣ Gurban bolmak bir zadyň ugrunda, bir zat üçin janyňdan geçmek, wepat bolmak. Gurban etmek bir iş, zat üçin jandan geçmek, janyňy pida etmek, bir iş ugrunda janyňy bermek; bir zada pida etmek, bagyş etmek. Ol biziň üçin janyny gurban etdi.

Axir izdelgen sözler:

• shpatel,
• musluk,
• kayak,
• kepil,
• garatal,
• étmek,
• pahyr,
• ağlatmak,
• tərləmək,
• vec,
• yağtikan,
• hudabehudaga,
• ezen,
• shall,
• Awat,
• şala,
• ləyaqətli,
• ýolbelet,
• köpüyö,
• iloha,
• rasyonel,
• gurban